Mijn klieren zijn zo opgezwollen dat mijn borsten uit mijn beha barsten. Ik kan er een omelet op bakken, gloeiend warm zijn ze.
Zeg nu zelf, wie zou daar niet in geïnteresseerd in zijn? Met mijn balkon kan ik mannetjes lokken en eten maken in de natuur zonder vuur. Alleen pech dat ik met dat koortsige lichaam geen zin heb in mannetjes en nog minder in eten. Een bed daarentegen!
De jongste heeft een besmettelijke keelontsteking en zit aan de antibiotica. Hij huilt, is moe en hangerig. Ik ben echter zo uitgeput dat ik in slaap val en het arme kind is vervolgens in zijn eentje dan maar naar zijn kamer getrokken. Daar vind ik hem enkele uren later terug, slapend op zijn bedje.
Mijn moederhart bloedt. Zelfs voor een ziek kind zorgen, lukt me niet vandaag.
Chronisch vermoeidheid syndroom zei u? Nee men is chronisch uitgeput, de meesten ziek tot doodziek en de waslijst van 60 overige klachten kan u nooit onthouden. De ziekte heet eigenlijk M.E., myalgische encephalomyelitis.
CVS bestaat niet, het is een naam in het leven geroepen door de verzekeringsindustrie.
De afspraak bij de internist verloopt zoals verwacht. Kort en bondig. Charmant, aardig, 23 euro valt ditmaal mee. "M.E. bestaat niet. Fibromyalgie wel."
Voorgestelde behandeling Lyrica of Deanxit om het zenuwstelsel te kalmeren en zo de pijn te doen dalen. Dat noem ik symptoombestrijding en geen intelligente aanpak van de oorzaak. Staan ze nog niet verder dan dat?
Oh ja, ik mocht ook elke week een uur komen zwemmen.
Tip: Middelheim in Antwerpen loopt vol met artsen die M.E. ontkennen. Dat is nu de vierde arts die het straal negeert.
Info:
De internationale verzekeringsmaatschappij UNUM Provident berekende in de loop van de jaren 1989-1993 dat het aantal claims voor werkonbekwaamheid door M.E. was toegenomen met 460%. Deze neurologische ziekte zou tevens de tweede zwaarste schadepost op de lijst van 5 zware uitgavenposten zijn, met 3 plaatsen boven AIDS.
Omdat de overheid in de Verenigde Staten de kosten van geval van ziekte en loonverlies niet dekt, kwamen de verzekeraars op het idee om de ziekte te herdopen in CVS “Chronic Fatigue Syndrome”, met vermoeidheid als belangrijkste kenmerk.
De term 'vermoeidheid' is handig en vaag want niet objectief. Termen als burn-out en overwerkt kwamen om de hoek loeren.
De medisch directeur van UNUM nam ontslag en deed zijn ex-werkgever een proces aan. Wetenschappers wereldwijd namen ontslag uit de studies.
Een bepaalde psychiatrische school die adept is van de cognitieve gedragstherapie (CGT) zag zijn kans schoon. "Met de juiste levenshouding kan men zichzelf genezen."
Drie psychiaters (Michael Sharpe, Simon Wessely en Peter White) lanceerden een nieuwe definitie om de ziekte te herdefiniëren. Fysieke tekens voor artsen werden eruit gegooid. Iedereen die zich verward, depressief, angstig en moe voelde, kwam ook in aanmerking voor ME/CVS labeling en vooral voor CGT.
Dat ze toevallig ook banden hadden met verzekeraar UNUM vertelden ze niet aan het grote publiek.
Op 17 mei 1995 waren Sharpe en Wessely hoofdsprekers op een door UNUM gefinancierd symposium in Londen onder de titel “Occupational Health Issue for Employers”. Zij schreven mee UNUM’s “Chronic Fatigue Syndrome Management Plan”, waarin ME/CVS het label kreeg “Neurose onder een nieuwe vlag” en dat besloot : “UNUM stands to lose millions if we do not move quickly to address this increasing problem”.
De UNUM nota werd gretig opgepikt door Swiss Life, Canada Life, Norwich Union, AGF, Allied Dunbar, Sun Alliance, Skandia, Zurich Life, Aegon, KBC, Fortis en AXA en het belangrijkste de herverzekeraars als Swiss Re (niet dezelfde als Swiss Life).
De psychiaters kregen allemaal een bijbaantje bij een van de verzekeraars : Swiss Re huurde dr. psychiater Peter White in als Chief Medical Officers. Ook collega’s Michael Sharpe, Simon Wessely en Anthony Cleare werden tot expert benoemd.
Wesseley & Co kregen reeds miljoenen pounds van de Britse overheid om hun handel draaiende te houden. Hetzelfde fenomeen kennen we in België met de CVS-referentiecentra en in Nederland met het Radboud.
Niet toevallig is Wessely’s echtgenote ook psychiater en Senior Policy Advisor bij het UK Department of Health.
Sindsdien worden de medische databanken overspoeld door werken van de Wesseley school waarin de ziekte M.E. verkapt is van een neurologische tot een mentale aandoening.
Alle medische bewijzen worden systematisch van tafel geveegd. Naïeve goedgelovige artsen die vertrouwen op de databases en informatie van symposia, trappen er met hun twee voeten blindelings in.
Ondertussen wordt er met mensen hun leven gespeeld, uit winstbejag.
Gelukkig wordt de stem van wetenschappers die blijven onderzoeken steeds sterker. De bewijzen stapelen zich op. Men kan scans, bloeduitslagen, en ga zo maar door niet blijven negeren. Dat is niet ingebeeld. Dat is echt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten