Schitterend weer. Ik ben verbaasd van alles wat ik afgelopen week allemaal heb verzet. Vandaag voel ik de terugslag duidelijk. Lam en traag als een slak.
Bovendien leert de pijnlijke ervaring dat op deze dag niets mag gedaan worden wil ik het weekend overleven met de kinderen in huis.
De hangmat lokt. Vandaag wil ik eens buiten slapen. Droombeelden van wiegen en zoemende insecten worden snel onderbroken door actieve buren achter hun grasmaaier. Mijn gras staat ondertussen een meter hoog. Een schril contrast met de afgemeten millimeter hoge golfgroene tapijten van mijn buren.
Ik ben te moe om me uit de hangmat te hijsen en onderga gelaten het lawaai. Bye bye siesta. De telefoon rinkelt. Of ik na school niet naar de speeltuin wil komen met de jongste? Tja, ik ben nu toch wakker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten