Google Website Translator Gadget

dinsdag 6 juli 2010

Dag 125 Mr Proper

Spuitjes bij Dr Coolen. Ik ben te laat, had het uur verkeerd genoteerd. Ai, oei, niet goed. Hoe mijn week gegaan was? Groot zwart gat, ik wist helemaal niets meer. Wat had ik de afgelopen dagen gedaan? Geen flauw idee. Hoe het ging vandaag? Trager dan anders. Waarom? Weet ik niet zo goed. Ja het zal wel een normale week zijn geweest?



En dan kom je thuis, neem je de kalender en je notities erbij en dan besef je dat je een drukke week heb gehad, dat je veel hebt gedaan. En dat zwarte gat, is helemaal niet leuk. Je voelt je best een beetje dom. Ze kon me evengoed vragen welke dag van de week of welk jaar we waren, ik had ook niet kunnen antwoorden. Gewoon, black-out.


Ze geeft 3 spuitjes minder dan anders, wellicht omdat ik te laat was en ze dus minder tijd had. Geen misselijk gevoel ditmaal.


Een uitgebreid bad en dan naar de kinesist die mijn benen 's middags onder handen neemt. Ze doen pijn maar alles zit los volgens hem. Zoveel te beter. Mijn tenen tintelen als hij eraan werkt. Als ex-topsporter is hij bereid om me te begeleiden met een bewegingsprogramma. Twee maal per week 15 minuten. Negentien maanden na mijn zware crash heb ik het gevoel dat ik terug wat beweging aankan.


Sinds 2004 geen sport meer gedaan met uitzondering van enkele maanden in 2008 in de ijdele hoop dat het mijn uithouding zou verbeteren. Toen bleek fitness het genadeschot te zijn.

Gezien ik nu nog steeds spiermassa verlies aan recordtempo zonder beweging, ben ik benieuwd hoe hij dat gaat aanpakken.


De spuitjes hebben duidelijk een goede uitwerking. Ik voel me fitter dan deze ochtend ondanks mijn twee afspraken.


Ik doe mijn dutje en laat op de namiddag plant ik enkele tomatenplantjes over die ondertussen de kleine potjes ontgroeit zijn. Het is zwoegen onder de warme zon en zeulen met zo'n zware gieter lijkt wel powertraining. Tegen deze zomer heb ik armen als Mr Proper.


Hubby waarschuwt me nog voor overbelasting maar het is al te laat. Mijn tong en mond zijn verdoofd alsof er een spray tegen keelpijn is ingespoten. Mijn voeten tintelen. De longen en spieren doen pijn. Ik loop traag naar binnen.


Hopelijk overleven de tomatenplantjes de transplantatie. Ze hangen er een beetje treurig bij.

Geen opmerkingen: