Google Website Translator Gadget

zondag 2 januari 2011

Dag 328 Weg!

Gelukkig, het is weg. Even spoorloos als het is opgekomen, ben ik verlost van die nare gedachten die me haast in de afgrond sleurden. In die momenten ben je niet vatbaar voor rede, leef je op een andere golflengte. Je wil maar één ding, dat dat gevoel zo snel mogelijk voorbij is. En voor jezelf ten allen prijze zorgen dat je niet alleen bent of blijft.


De telefoon puilt inmiddels uit van de berichtjes. Blijkbaar is een collega in het buitenland nog niet op de hoogte van mijn ontslag. Hij wenst me een spoedig herstel en hoopt me snel terug te zien. Zo zie je maar wat een oprecht kaartje ter attentie van een promotie in het verleden als effect op een mens blijft hebben. Ze vergeten het nooit.

Dag 327 Humor

Ben het leven plots moe. Apatisch sleep ik me door de dag. De rit is duidelijk naar beneden sinds enkele dagen. Men had me verwittigd. Als men proeft van enkele dagen beterschap, is een terugslag bittere werkelijkheid.


Dit gaat verder, de vreemdste gedachten flitsen door mijn hoofd. Vandaag wordt de laatste dag van mijn leven. Ik roep God op me te komen halen. Er een einde aan te maken. En terwijl ik daar zo innerlijk smeek in mijn bed, valt plots een rugzak om naast mijn kast. Zou men mij horen?

De uitputting overvalt me en ontvoert me gedurende meerdere uren. Het is alweer donker als ik wakker wordt. Iedereen heeft inmiddels het huis verlaten. Ik neem een douche. Als ik doodga vanavond, zal ik fris en gewassen zijn. Een bloemenboeket fleurt beneden de tafel op. "Liefste mama, ik hoop met heel mijn hart dat je snel beter wordt ..."

Hubby komt naar huis met de jongste voor het het eten. Laatste dag van het jaar. Hij wil gaan feesten en ik wil niet alleen blijven. Een laatste ruzie, een laatste verwijt. Hij opent de deur van zijn hart en nodigt me uit samen televisie te komen kijken. De jongste kan niet slapen en komt erbij zitten. Een komisch duo verdrijft in de nacht mijn zwarte gedachten.

Misschien toch een gevolg van 24 uur zonder LDN? Ik herken dit helemaal niet.

Dag 326 Tandpijn

Mijn hersenen doen weer echt pijn van overbelasting, net als een spier. Telkens ik iets extra vraag zoals lezen of nadenken, lijken ze ineen te krimpen. Eigen schuld. Ik had maar niet zoveel moeten lezen afgelopen weken. Jammer het ging zo goed ...


Het lukt me om de jongste naar de kinderopvang te brengen maar ik sla de uitnodiging voor de thee af. Vandaag wordt het weer bedliggen.

Spoedafspraak bij de tandarts. Mijn tand en kaakbeen doen best pijn sinds enkele dagen als ik eet. Ook als ik mijn hoofd naar voren buig verergert de pijn. Ik leg de link met de nevralgie van een maand geleden. Enkele foto's en minitieuze controle verder is, komt de tandarts tot het besluit dat er niets is. Alleen een absurd lange tandwortel die slecht ontzenuwd is. Misschien is dat de boosdoener.

Hartelijk gelachen met de tandarts. Sinds de LDN heb ik geen gevoelloze mond meer. Bewijs geleverd!

Dag 325 Planken

Hersenen als moes. Gaat het dan nooit ophouden? Alles gaat weer trager. Wat voelde ik weer even de adem van uithouding vorige week. Medische websites verklapten hun geheimen. Linken werden gelegd. Inzichten borrelden op.


Vandaag is het extra oorpijn, tandpijn, wazig zien en een dichtgedrukte keel als extraatje. De tandarts wil me morgen wel zien. Iemand heeft afgebeld. Vanavond geen LDN slikken. Stel dat ze moet verdoven.

Mijn billen doen pijn als ik lig. Ze worden onderworpen aan een blik in de niets ontziende spiegel. De ronde billen van weleer zijn gereduceerd tot anorexische planken. Mijn trots is weggesmolten. Volgende keer ga ik op de weegschaal bij de huisarts.

Dag 324 Zoet

Mijn hersenen zakken weer in als een pudding in de hersenpan. Ik kan me hoe langer hoe minder concentreren. De dyslexie is terug. Een stoomketel in mijn oren en een olifant op mijn borstkast. Teveel gevergd van mijn kunnen gisteren. Maar wat proefde die zuivere lucht zoet!


Info:

De theorie dat migraine primair een bloedvatziekte is, is door veel wetenschappers verlaten. Zij zoeken de oorsprong van migraine in het autonome zenuwstelsel.

Onderzoekers vonden tussen de hoofdpijnaanvallen een verminderde energiereserve in de stofwisselingsorgaantjes van de hersenen. Daardoor reageren de hersenen feller op prikkels en treedt gewenning minder makkelijk op.

Ook komt er minder magnesium in het hersenweefsel voor. Recente gegevens wijzen bij migrainepatiënten op een verhoogde pijngevoeligheid van de ingewanden.

Hieruit leiden sommige onderzoekers af dat een stoornis in de neurotransmitters, de chemische boodschappers in onze hersenen, de oorzaak vormt. Deze boodschappers spelen in het menselijk lichaam een heel belangrijke rol. Ze geven zenuwprikkels van cel tot cel door en zenden ook informatie naar de bloedvaten.

Bron: http://people.zeelandnet.nl/vdwindt/migraine/mysterie.htm

Dag 323 Schrijven

Voor het eerst drie bladzijden kunnen schrijven vandaag. Drie maanden geleden zat ik nog te prutsen met woorden in mindmap. Alsof er terug lucht waait in mijn bovenkamer. Ik negeer de steken in mijn hoofd boven en links opzij en blijf pennen. Mijn bed is mijn bureau vandaag.


Mijn aders liggen erg dik gezwollen op mijn handen en vingers. Het is toch geen zomer?

Info:

Het is niet te zeggen wanneer de mens aan een leven na de dood is gaan geloven. Het feit dat de Neanderthalers de gezichten van hun doden met verf beschilderden kan men aannemen als een laatste eerbewijs aan de overledene die afscheid moest nemen van zijn stam.

Men heeft het vermoeden dat de Neanderthalers in een voortgezet leven geloofden. Bij alle latere beschavingen was het mooi maken van de lijken een daad die beslist samen hing met een geloof in een leven na de dood.

Dat de Prehistorische mens, althans in bepaalde stammen, een onderscheid maakte tussen het
lichaam en de geest, mag blijken uit het feit dat er lichamen gevonden zijn die verbrand waren, maar waarbij desondanks allerlei voorwerpen en sieraden meebegraven waren.

Ze geloofden in een leven van de onstoffelijke ziel, waarbij de voorwerpen van pas zouden komen. De oudere volkeren verfden zieke lichaamsdelen met plantaardige verven en olie om lichaamsdelen op deze wijze te laten herstellen. Vermoedelijk waren ze al op de hoogte van de Asymmetrie ze verfden de gezichtshelften.

Bron. De oorsprong van onze beschaving.
7000 jaar wereldgeschiedenis.
Bron. 100 eeuwen schilderen

Dag 322 Vergeetput

De eerste tekenen van verval laten zich merken. Ik heb het 9 dagen redelijk gehad. Daarin duidelijk meerdere momenten waarin de batterijen van hoop zich hebben kunnen opladen.


Volgende keer vraag ik iemand me te filmen want ME/CVS is een vergeetput. Je weet niet meer hoe het voelt om te leven.

Info:

Zenuwsignaal is geluidsgolf.

Kan het zijn dat twee Nobelprijswinnaars en de hele biologische wetenschap 55 jaar lang verkeerd hebben begrepen waar zenuwsignalen uit bestaan?

Oude theorie: spanningsverschil geeft signaal.

Volgens twee onderzoekers aan de Universiteit van Kopenhagen zijn zenuwimpulsen geen electrische signalen maar geluidsgolven die zich via het zenuwstelsel voortplanten. Met deze theorie wordt de verdovende werking van narcose voor het eerst verklaard.

Een controversiéle theorie misschien maar na aanvankelijke scepsis nemen steeds meer artsen en biologen haar serieus. In alle studieboeken staat dat zenuwen communiceren door een elektrisch spanningsverschil dat zich door de zenuwen voortplant. Tot deze conclusie kwamen de Britse artsen Alan Lloyd Hodgkin en Andrew F. Huxley al in 1952.

Hun ontdekking gaf toen eindelijk een verklaring voor een van de elementaire fysiologische mechanismen bij mens en dier. Toch zijn er sinds de doorbraak problemen met dit Hodgkin Huxley model, en wetenschappers zijn voortdurend bezig om de theorie zo aan te passen dat deze overeenkomt met hun eigen onderzoeksresultaten.

Nu beweren de fysici Thomas Heimburg en Andrew Jackson ronduit dat de theorie niet klopt. De electrische signalen zouden geen boodschappen sturen, ze zijn slechts een bijproduct van het echte zenuwsignaal, een geluidsgolf.

Dag 321 Slappe lach

Kerstfeest bij oma. Lekker, gezellig, geen onnodige drukte. Oma had alles zo natuurlijk mogelijk bereid. Appeltjes in de oven, ... Na afloop op tijd kunnen "vluchten" naar de bibliotheek van opa. Gelukkig zijn de grootouders niet te ouderwets en mochten de tieners gaan wandelen met vrienden in de wijk.


Weer 9 uren op de been kunnen blijven/zitten. Ook nog de slappe lach gekregen bij het maken van ondergesneeuwde auto's onderweg en van onszelf. Vijf ingebuffelde mannen (ok één vrouw) in zo'n klein autootje op een spekgladde weg.

Info:

Local control of the immune response in the liver.

From experimental observations it is evident that the liver favours the induction of tolerance rather than the induction of immunity.

Thus, these cells probably contribute to hepatic immune surveillance by activation of effector T cells. Antigen-specific T-cell activation is influenced by the local microenvironment.

This microenvironment is characterized by the physiological presence of bacterial constituents such as endotoxin and by the local release of immunosuppressive mediators such as interleukin-10, prostaglandin E2 and transforming growth factor-beta.

Bron: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10807504

Interessant om weten is hoe je die mediators positief kan beïnvloeden ...

Dag 320 Kerst

Redelijk fris op de been. Heb nochtans veel ondernomen gisteren. De recuperatie is dus goed deze ochtend. Alleen op het middaguur in bed voor enkele uurtjes.


Tegen valavond begon lampje uit te doven maar hubby is zo aardig geweest last minute naar de winkel te rijden. Het bereiden van het kerstmaal heb ik ook maar aan hem overgelaten. Koken doet ie de afgelopen twee jaar toch zo goed al dagelijks.


Info:

Liver sinusoidal endothelial cells are a site of murine cytomegalovirus latency and reactivation.

Latent cytomegalovirus (CMV) is frequently transmitted by organ transplantation, and its reactivation under conditions of immunosuppressive prophylaxis against graft rejection by host-versus-graft disease bears a risk of graft failure due to viral pathogenesis. CMV is the most common cause of infection following liver transplantation.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19535440

Waar zou onze ziekteverwekker zich verstoppen? De dag van mijn leverreiniging afgelopen zomer heb ik een duidelijke opstoot gekregen. Nochtans was ik al een tijdje stabiel. Zou ik het beest "verstoord" hebben in zijn slaap?

Dag 319 Berekend

Uitzonderlijk grote fysieke inspanning geleverd. Het lichaam vond het maar zozo. De grote spieren reageren met snelle verzuring. De motor vertraagt en het ziektegevoel stijgt.


Oh, ik verlang zo naar die dag dat ik nog eens lekker uit mijn dak kan gaan. Dansen, springen, zingen, fietsen, lopen, stappen, ... Nu word je steeds weer geconfronteerd met absurde beperkingen.

Info:

De website www.vitamor.com heeft interessante weetjes omtrent vitamines, kruiden, supplementen, ...

Dag 318 Gewoon

Heel de dag op de been dus dat gaat goed na gisteren!


Alleen veel (borrelende) hoofdpijn, pijn op de borstkast, stekende oksels, de darmen die protesteren, ... Maar dat zijn we inmiddels gewoon.

Info:

Bewijs stapelt zich op dat aantoont dat veel chemische stoffen ernstige ziekten kunnen veroorzaken, die dan doorgegeven kunnen worden aan onze kinderen en kleinkinderen.

Dit noemt met epigenetica.

Nieuw bewijs stroomt binnen dat suggereert dat veel nieuwe chemicaliën schadelijker zijn dan voordien gedacht werd. Gedurende de jaren 1990, kwam het als een verrassing dat veel industriële chemicaliën de hormoonsystemen van veel soorten kunnen beïnvloeden.

Hormonen zijn chemicaliën die circuleren in de bloedsomloop aan zeer lage niveau's (parts per billion, en in sommige gevallen parts per trillion), en werken als schakelaars om lichamelijke funkties af en aan te zetten. Van het ogenblik van de conceptie doorheen de rest van het leven, worden onze groei, onze ontwikkeling en zelfs veel soorten van gedrag gecontrolleerd door hormonen.

Nieuw bewijs stapelt zich op dat aantoont dat sommige van deze hormoon-gerelateerde veranderingen doorgegeven kunnen worden van de ene generatie naar de volgende door een mechanisme dat nog weinig begrepen blijft, epigenitica genoemd.

... “Een menselijke analogie zou zijn dat als uw grootmoeder blootgesteld was aan een omgevingstoxicant halfverwege de zwangerschap, u een ziektetoestand zou kunnen ontwikkelen niettegenstaande u nooit directe blootstelling had, en u zou het kunnen doorgeven aan uw achter-kleinkinderen.”, zei Skinner.

... Gemiddeld worden er elk jaar 1800 nieuwe chemicaliën geregistreerd bij de federale overheid (VS) en 750 daarvan vinden hun weg in produkten, allemaal met nauwelijks enig onderzoek voor effecten op gezondheid en milieu.

Bron: http://users.telenet.be/myprojects/MCS/montague.html

Hoeveel zijn er dat dus binnen 10 jaar?

Dag 317 Mijlpaal

Geen fysieke post-exertionele malaise zoals een week geleden nog even het geval was. In mijn enthousiasme toen nog vergeten even temperatuursverhoging te vermelden exact 24 uur na mijn uitspattingen.


Deze keer blijft het bij verzuurde beenspieren, pijnlijk haar, pijn op de borstkast en wat extra hoofdpijn. Opvallend is dat mijn dyslexie evenredig verdwijnt met de verbetering van de fysieke conditie. Ter info, deze heb ik pas sinds enkele jaren.

Vandaag ga ik voor de tweede ronde kerstcadeaus kopen. De combinatie van het hels kabaal van de kerstliedjes in de winkel en de felle kleuren van de marchandise in de eindeloze rekken, blijken nog net te ingewikkeld om geïnterpreteerd te kunnen worden.

Een vriendelijke verkoper draait prompt de volumeknop naar beneden als ik hem duidelijk maak dat de luide muziek mijn mogelijkheden om na te denken beperkt.

Hij haalt alle spullen op mijn lijstje uit de rekken. De kassa wacht geduldig. Ik tel mijn stappen niet meer. Ik ben me bewust van elke stap.

Vijftig weken geleden kwam ik voor het eerst weer uit bed na 14 maanden. Die stap was een mijlpaal. Deze is de volgende.

Vijf dagen goed nu waarvan twee dagen een hele dag (11 uur) op de been en drie maal een halve (min 6u) dag.

Een maand geleden was dat nog gemiddeld 3-7 uur per dag verspreid over een hele dag.

Als je LDN neemt, gebeuren er meerdere processen. Er wordt beta-endorfine aangemaakt. Dat leidt tot een nieuw evenwicht in je lichaam. Daar krijg je een euforisch gevoel van. Eenmaal je lichaam gewoon is geraakt aan dat evenwicht, verdwijnt dat weer.

Dan komt de tijd dat de zwaardere verschuivingen zich gaan plaatsvinden. Je hersenen hebben nieuwe capaciteit gekregen onder de vorm van receptoren. Die zorgen ervoor dat je lichaam beter wordt aangestuurd.

Cortisol, neurotransmitters, cytokines, verschuiving Th2 =>Th1 balans, ... worden in evenwicht gebracht en dit brengt gaat niet zonder slag of stoot. Fysieke belasting en emotionaliteit worden je metgezel.

Als je door het eerste moeilijke stuk heengeraakt, begint de zon door de wolken te schijnen.

Dag 316 Pakjes

Vuurproef: ik ga kerstcadeaus kopen voor de kinderen en hubby. Niet in een drukke stad. Gewoon in het dorp vlakbij. Het wordt rijden, parkeren, zoeken, aanschuiven, stappen, andere winkel, zware zak inmiddels ... maar het gaat redelijk. Alleen dringend plaspauze. Ben niet gewoon zolang op stap te zijn!


Ettelijke uren later pas terug op weg naar huis. Mijn beenspieren zijn duidelijk aan het verzuren. De stoel van de auto gaat achteruit in een poging mijn benen te strekken.

De druk op de borstkast neemt toe, mijn haar doet pijn en mijn oksels steken maar ondanks dat, blijf ik mooi overeind. De elektriciteit blijft in mijn lichaam. Geen verzengend smeulend ziekte-gevoel.

Een hongerige maag herinnert me eraan extra calorieën op te slaan. Honger! Trek! Zin in lekkere dingen. Dat is nog eens een goed gevoel.

Mijn voorraad glutenvrije koeken gaat eraan. Dat is voedsel voor miljonairs. Ik word er wel beter van ... en de verkoper ervan ook.

Info:

De thymusklier is een van de belangrijkste organen in ons afweersysteem. Een belangrijk deel van de lymfocyten, de zogenaamde "T-lymfocyten"(T van Thymus) worden er "rijp". Daarbij speelt de thymus ook een essentiële rol bij de aanmaak van "geheugencellen" die het recept onthouden hoe de afweerstoffen tegen doorgemaakte ziekten moeten worden aangemaakt.

Waarom dit zo belangrijke orgaan vaak verschrompelt bij de volwassene is niet altijd duidelijk. Wat we weten is dat tekorten aan bepaalde mineralen en vitaminen, langdurige stress, bestralingen, zware metalen, hormonale stoornissen en langdurige inname van "klassieke" medicamenten (cortisone in het bijzonder) de verschrompeling in de hand werken.

Deze verschrompeling heeft een permanente verzwakking van onze afweer tot gevolg en opent de weg naar andere ziekten.