Google Website Translator Gadget

zondag 21 maart 2010

Dag 50 Extra zorg

Drukte in huis met mijn ADHD puber die een platte band heeft, zijn boekentas niet heeft gemaakt, ...

Met de schilderwerken ligt alles overhoop want hubby heeft ook ADD en is net als ik een puinhoop qua organisatie, nergens een fietspomp te bekennen en hubby zijn gsm staat off. Na te lang gezoek toch gevonden. Moeder in pyama op straat om instructies te geven hoe men nu een fietsband oppompt.

Nog net de puf gehad om de jongste zijn boterhammen te smeren en naar school te brengen. Vervolgens naar de dokter gereden om mijn inhaalsessie spuitjes te gaan halen.

Een uur te vroeg en met dat gedoe thuis, was bekaf! Een parking in de zon gezocht, bank plat, auto op slot, wekker op, telefoon uit en een klein uurtje geslapen.


Spuitjes deden iets minder pijn. De dokter vond me aan de beterhand en ik mocht onder geen enkel beding een week overslaan. Zelfs niet tijdens haar vakantie!

Dus in die maagdelijk blanke agenda van haar, schreef ze mijn naam. "Alleen voor mijn ziekste patienten", zei ze.
Lieve arts, dan had ze me drie maanden geleden eens moeten zien!! Nu loop ik tenminste rond en zonder doodziek te liggen in totaal isolement in een donkere prikkelarme kamer. Nu ja, ik heb het in dank aanvaard, kon op mijn knietjes zitten want ik merk het verschil écht wel!

Op mijn vraag of er geen collega-arts haar week kon overnemen en de spuitjes in haar plaats kon geven, lachtte ze eens.

Dag 49 Rijp

De eerste goede dag in vele maanden. De opgebouwde vermoeidheid van de afgelopen twee weken is er terug uit aan het lopen.


De zak teelaarde die ik gisteren had besteld, kwam goed van pas.
Mijn tweede fysieke job van het jaar lag in de lijn van de eerste (die ik in januari had opgestart: nl. een beetje onkruid uittrekken in de gietende regen). Operatie groene vingers!

Drie plantjes verpotten en miniscule vormpjes vullen met potgrond en een tomaatzaadje. Wie weet kan ik deze zomer eten van tomaten uit eigen tuin.

Een uurtje later waren de batterijtjes leeg en was ik "rijp" voor de ligzetel.

Dag 48 Stoofpot

Vandaag eigenlijk te veel hooi op mijn vork genomen maar dat voelde ik pas tegen het einde van de namiddag. Best een goed signaal, anderzijds gevaarlijk. Ik ga al makkelijker over de "onzichtbare grens".


Mijn eerste kookpogingen na twee jaar! Stoofpot. Alles in de pot hupsakee.

Een vriendin met ukkepuk komt een boterham eten op de middag en blijft plakken tot 16u. Ik ben op mijn stoel kunnen blijven zitten zonder spontane "ligneigingen" te krijgen.


Om 17u30 echter de klop van de hamer. Ben gaan liggen en kon niet meer rechtkomen. Het diner dan maar liggend binnengewurmd en om 19u30 mijn bed in gestrompeld.

Dit is de tweede keer dat ik al eens een hele dag door - zonder ter plekke in slaap te vallen - op een stoel kan blijven zitten in gezelschap van 1 rustige persoon.
Echt verstandig blijkt het nog niet, achteraf ben ik een wrak, wel niet ziek. Wat zouden we echter eenzaam zijn zonder vrienden!

Dag 47 Chefkok

Tot 16u niet verder geraakt dan mijn pyama outfit en dan mijn jongste spruit en vervolgens mijn B12 spuitje gaan halen. Slof slof.


Wat een relatief normaal programma voor een gezond mens zou moeten zijn: een terrasje doen, een inschrijving op een school voor een kind, een muur laten verven in huis door een ander, ... legt mij weer in bed.

Spuitjes niet overslaan, voor geen enkele reden, zelfs geen ontslag.
Vandaag is het zware griepgevoel er voor de eerste keer er terug uit. Het heeft een week geduurd.

Toch wel ontmoedigend soms, er mag écht niets misgaan, je mag écht niets doen in je leven of je wordt terug ziek. En de rest mag je als een kasplantje achter je raam gaan zitten.

Anderzijds, ik ben al niet meer continu ziek. Het verdwijnt weer dus het lichaam recupereert toch ietsiepitesie.

De dag dat mijn leven terug gevulder is dan mijn buren van 80+, weet ik dat ik op de goede weg ben.
 
Vanavond kuis ik groenten. Morgen ga ik mijn eerste kookpoging doen in twee jaar.

Dag 46 Het vlees is zwak

En dan dat mooie lenteweer! Ik heb me laten verleiden door een oude kameraad die een terrasje vlakbij aanbood. Als je anderhalf jaar je bed niet uit bent geweest, is het vlees zwak. Wrong, totally wrong.



Mijn man heeft een halve nacht naast mijn bed gezeten. Naar het schijnt heb ik de hele tijd gekermd van de pijn en ik heb de halve nacht gedroomd dat ik dood ging.
Ik wist wel dat hij (mijn man, niet de dood) naast mij zat maar ik kon niet reageren, een beetje alsof ik verlamd was. Naar het schijnt mompelde ik maar wat terwijl ik net wat wilde zeggen. Nu snap ik waarom hij niet deed wat ik vroeg. 

Dag 45 Geen spinnen meer

Een typische ligdag.


"Superfit" is nu niet bepaald de conditie waarin ik me bevind en ik hoopte verder bij te tanken van dat hele gedoe rond dat ontslag.

Vorige week hebben ze tevens in mijn hand na vele jaren hevige pijn van onbekende origine een gezwel op een zenuw weggehaald.
Deze week moest ik beslissen naar welke school de jongste volgend jaar ging.

En mijn man die is beginnen schilderen in huis, de geur puur vergif ondanks de zogezegde natuurverf, migraine en beerput humeur als resultaat. Nu ja, ik hoef voorlopig niet meer op witte muren en spinnewebben te kijken. Die beesten zijn ook gaan lopen van de verfgeur.



Ontslag - operatie - school - vergif in huis, TEveel van het goede.

Dag 44 Exit here please

Gisteren ben ik voor de 5de maal terug gegaan. Vorige week moeten annuleren want de grote baas wilde zien hoe het met me ging ... om me vervolgens aan te kondigen dat ze me zouden ontslaan.


Als ik dat op voorhand had geweten, had ik hem gezegd dat ze papieren zo mochten opsturen!



Na de 9de dag waren de spuitjes duidelijk uitgewerkt.

Ik lag weer 3/4 van de dag in mijn bed zoals een maand geleden.

Hoofdpijn en migraine om U tegen te zeggen.

Buikpijn en winderigheid.

Temperatuur onder de 35,5°.

Een slecht humeur.

Om 20u in bed terwijl ik het net sinds enkele dagen tot 21u kon uithouden zonder omver te vallen (weliswaar met de nodige ochtend- en middagsiesta).

Met de auto rijden was net alsof ik met een rolstoel door zand moest bollen.



Zei die arts gisteren: "Jij hebt een schok gehad. Wat is er gebeurd? Alles zit terug vast." 



Het effect van die spuitjes is echt geweldig. Volgende week maandag mag ik al terug om de schade in te halen. En dat terwijl die arts zelf haar rug zwaar geblesseerd heeft. Eigenlijk zou ze nu 6 weken niet meer mogen werken. Dank u dokter! Ik heb eindelijk hoop dat ik terug een normaal leven kan gaan leiden.

Dag 37 The day after

Slaap ---
Hoofdpijn 4/10
Keelpijn

Dat was overmoed: beweging + anderhalf later gaan slapen + migraine

Griep in het kwadraat, spieren lijken weer 10 cm korter, ... dit is een 2009-dag. Morgen afspraak met de grote baas. Vandaag rusten om morgen iets of wat presentabel te zijn. Spijtig dat ik mijn afspraak voor mijn spuitjes heb moeten afzeggen. Hopelijk trek ik het tot volgende week.

De Shiatsu sessie was heerlijk. Super ontspannend en de spieren die ik heb overwerkt tijdens het bewegen vandaag werden gerekt zoals zelf nooit zou kunnen.

Dag 36 Beweging en Shiatsu

Slaap +
Hoofdpijn 5/10
Keelpijn

Om het vergif van de verf te ontlopen, gaan we noodgewongen het huis uit. De spuitjes doen nog steeds hun werk. De weerstand tussen de slaapjes door is goed dus durven we al eens wat meer. Vandaag waag ik me aan beweging. Ik heb er zin in.
Vanavond ga ik uitzonderlijk met Ingeborg als proefkonijn mee naar een Shiatsu-toets. Voor één keer ga ik slapen nà 20u30. Eens zien of ik dat overleef morgen.

Dag 33 Vergif

Hubby is net als de natuur wakker geworden. Hij is beginnen schilderen. Schitterend! Acht maanden heb ik vanuit mijn bed en zetel naar witte muren en plafonds gestaard met spinnewebben als versiering. Uit de plafonds steken op regelmatige afstand de draadjes voor de toekomstige spots.

Waar ik niet op had gerekend, was de geur. Waterbasis of niet, het pakt op mijn adem en systeem. Mijn longspieren die nu al pijn doen, voel ik bij elke ademhaling in mijn borstkas. Er zit een olifant op mijn borstkast. Lucht! Een branderig/benauwd gevoel erbovenop.

Migraine in het kwadraat. Elk geluid lijkt vertienvoudigd. Mijn humeur beneden nulpunt.
Ik ben weer het zonnetje in huis ... Nu ja, de spinnen die zijn alvast gaan lopen van de geur.

Dag 32 Verwendag

Slapen ++
Hoofdpijn 2/10
Keelpijn

Vandaag is het verwendag. Maandenlang nauwelijks buiten geweest. Hoog tijd om te "poedelen". Naar de kapper om een likje verf en de schaar erin. We hijsen onszelf in de strakke jeans en een fel hemd. Dat lijf kreunt maar wie mooi wil zijn, moet lijden. Zo, dat ziet er al een pak beter uit! In mijn overmoed accepteer ik tevens een snelle hap op de middag. Ach een mens moet toch eten nietwaar? Of het nu thuis is of elders.

Ik geraak nog net thuis met de auto. Plof in bed, verfoei de jeans en zak weg in dromenland.

Dag 31 Spuitjes sessie 3

Slapen ++
Keelpijn
Hoofdpijn 2/10

Gesloopt deze ochtend. Gisteren ritme verstoord met 2 keer autorijden en niet te kunnen slapen tussendoor.
Spuitjes doen minder pijn dan anders. Tweede keer duidelijk warmtegevoel alsof er een atoombom ontploft.
Ik rij nog door naar een natuurwinkel in de roes van de 'shots' maar de pijn in mijn hand verpest de rit.
Toch voel ik me weerbaarder tegen vermoeidheid dan pakweg een maand geleden. Hoe een fractie van energieverschil een mentale boost kan geven!
Middag in bed as usual

Bedtime 20u45

Dag 30 Dokter

Druk programma vandaag.

Voormiddag naar orthopedisch chirurg voor second opinion. Maar die wil mijn hand niet opereren. Hij kent 'het' niet. Hij wil absoluut dat ik een scan laat nemen van het (mini-)gezwel. Daar ga ik niet op wachten. Donderdag bel ik terug naar de handchirurg voor een afspraak. De pijn is onhoudbaar geworden. Dat ding moet eruit. En rap!

Namiddag naar de controle-arts van de verzekering. Al goed dat ik niet te vroeg kwam want de muziek in de wachtkamer stond veel te luid. Mijn lijstje bleek een verstandige keuze gezien ik niet uit mijn woorden kwam. Hij kon me niet testen op uithoudingsvermogen, zei hij. Lijkt me ook moeilijk. Eerst moet je tientallen dokters zien om te ontdekken wat je hebt en evenveel testen doen en vervolgens op 10 minuten bij een controle-arts bewijzen dat je ziek bent.

Bedtime 19u30

Dag 29 Monday

Maandag is om bij te komen van het weekend.
Het gaat redelijk. De spuitjes doen blijkbaar hun werk. Ik kan meer tussendoor. Evenveel slapen as usual maar het gaat blijkbaar een paar procent beter. Dit voelt wel bemoedigend.

Bedtime 20u20

Dag 28 De rekening ajb

Slapen -
Hoofdpijn 3/10
Keelpijn --

De rekening van zaterdag wordt steeds geserveerd op zondag.
Vriendjes op bezoek, een ritje met de auto, niet kunnen gaan liggen wanneer je wil, ... Gesloopt.

Vandaag een lijst maken voor de controle-arts volgende week. Zorgen dat ik nog iets zinnigs kan uitbrengen want dat verstand laat steken vallen. Het gaat nu eindelijk wat beter. Eigenlijk zouden die mensen een dag of twee bij je moeten inwonen om de ware impact te beseffen.

Dag 27 Gordijnen

Slaap +
Hoofdpijn 3/10
Keelpijn as usual, dat wordt een slechte gewoonte.


Weekend = kids in the house.
Elias is al even vroeg wakker als de vogeltjes. Als ik al eens gordijnen kon ophangen, dan konden we dat ritueel misschien een halfuur uitstellen.
Ik droom ervan de schuur te kunnen uitmesten, de gordijnroedes terug te vinden in de bazar, in een vergeten karton de stukken stof terug te vinden, ze te wassen, op maat te stikken en vervolgens de gordijnen op te hangen.