Geen verzuring meer te voelen in de spieren. Als een dieselmotor draait de hele handel hoe langer hoe beter.
Een ritje naar een labo met een hoop omwegen brengt me niet van de kaart. Zelfs het stukje dat ik moet wandelen, kan me niet van de wijs brengen. “Even de benen strekken.” Mijn lijf denkt niet meer in stappen tellen!
We plooien een wasmand, doen de afwas, maken een 8-tal potjes confituur af die sinds gisteren wachtten, ... Alles rustig aan, trage bewegingen, slow motion soms. Mijn voormiddag is behoorlijk gevuld.
Het is middag en géén behoefte om te gaan liggen. Als dat geen vooruitgang is!
We nemen er wat administratie erbij. Morgen prikt oma bloed en gaat het Fedex richting London.
Dr Myhill mag mijn mitochondrieën eens testen. Tja, als dat hier morgen ook zo gaat, zal ze niet veel vinden. Ik heb me in geen tijden nog zo levend gevoeld.
Mijn fysieke energie mag er dan dan vooruitgaan, mijn verstand blijft hardnekkig haperen bij de cijfers. Pincodes en andere meervoudige getallen ingeven op een klavier om rekeningen te betalen, dat zouden ze toch mogen vereenvoudigen. Dat heb je als je letters en cijfers door elkaar haspelt.
Wie weet lost de LDN dat ook wel op. Ik heb al geen tintelingen meer in handen, voeten en mond. Dat is toch ook een neurologisch verschijnsel after all.
Info:
Vitamine E van invloed op kwaliteit van leven
2010 - De voedingsstatus en vooral de concentratie vitamine E is van invloed op de immuunfunctie en de kwaliteit van leven bij ouderen.
Aan de studie namen 69 ouderen deel, afkomstig van de Three-City cohort studie. De kwaliteit van leven werd gemeten met behulp van een vragenlijst met 36 items. Tevens werd de vitamine E-concentratie en de concentratie tryptofaan in het bloed bepaald en werden ontstekingsmarkers gemeten waaronder IL-6 en C-reactief proteïne (CRP).
Ouderen met een slechte lichamelijke gezondheid hadden een lagere vitamine E-concentratie en meer ontstekingsstoffen in het bloed. Ook hadden ouderen met een verminderd mentaal welbevinden een lagere vitamine E-status en een afname van de concentratie van tryptofaan.
De onderzoekers concluderen dat de vitamine E-concentratie en in het algemeen de voedingsstatus van invloed is op het lichamelijk en psychisch welbevinden en op de kwaliteit van leven bij ouderen.
Bron: Capuron L, Moranis A, [..], Layé S. Vitamin E status and quality of life in the elderly: influence of inflammatory processes. Br J Nutr 2009; 102(10):1390-4
woensdag 20 oktober 2010
Dag 254 Graf
Deze voormiddag gaat het alweer vlotter. De spierpijn dwaalt nu nog als een lauwe herinnering door mijn lichaam. Het energieniveau is een paar punten gestegen. De weerstand ook. Ik breng deze uurtjes zittend door.
Tegen de middag gaat het iets trager maar voldoende om met hubby naar het kerkhof te rijden. Dat is er sinds mijn crash in 2008 niet meer van gekomen. De recente gebeurtenissen zijn te vreemd. Althans zo lijkt het wellicht voor een buitenstaander. Hubby denkt dat ik aan de paddestoelen zit. Voor mij voelt het vertrouwd aan.
Blijdschap overvalt me aan het graf. Het voelt goed om hier te zijn. Hubby verstaat er niets van. Een dagpauw fladdert om ons heen tot aan de auto.
Een stralende dag voor een bezoek aan de doden. De dood jaagt me geen angst meer aan. De dood kan als een verlossing zijn als een knellende schoen die van je voet gehaald wordt. Als je dood bent, is het niet voorbij. Er is nog iets, dat heb ik nu ervaren.
Het is een paradoxaal gevoel. Die andere kant is zeer vredevol en rustgevend, overweldigend, magisch zelfs dus ben ik geneigd om daar nog eens te willen vertoeven. Anderzijds geeft het mijn leven nu diepgang en kleur.
Een ziek gevoel overvalt me even op de weg terug. Uitgeput val ik in slaap in de auto.
Hubby bereidt het eten en de pubers doen de afwas. Vanavond voel ik me weer beter. Voldoende om liggend wakker te blijven in bed en lees zo tot zeker 23 uur. Dat is ruim 2 uur langer dan gewoonlijk. Dat overkomt me steeds vaker. Mijn dagen krijgen eindelijk weer tijd.
Info:
Homocysteïne verhoogt overlijdensrisico
2010 - Onderzoek heeft uitgewezen dat mensen met een hogere homocysteïnespiegel een grotere kans hebben op hart- en vaatziekten op of op overlijden.
Aan de prospectieve studie deden tweeduizend proefpersonen mee die aanvankelijk niet leden aan kanker, kransvatziekten of beroerten. Aan het begin van het onderzoek werd bij iedereen de concentratie homocysteïne in het bloed bepaald.
In de twaalf jaar die daarop volgden werden 114 proefpersonen getroffen door een beroerte, 95 door een coronaire hartziekte en overleden er 380.
Er bestond een significant verband tussen de homocysteïnespiegel bij aanvang van het onderzoek en het risico van hart- en vaatziekten en overlijden.
Proefpersonen met een homocysteïnespiegel boven de 9,47 mmol/l hadden 2,3 maal zoveel kans door hart- en vaatziekten te worden getroffen. Een homocysteïnegehalte hoger dan 11,84 mmol/l verhoogde het overlijdensrisico met een factor 2,4.
Bron: Sun Y, Chien KL, [..], Lee YT. Use of serum homocysteine to predict stroke, coronary heart disease and death in ethnic Chinese. 12-year prospective cohort study. Circ J 2009; 73(:1423-30
Tegen de middag gaat het iets trager maar voldoende om met hubby naar het kerkhof te rijden. Dat is er sinds mijn crash in 2008 niet meer van gekomen. De recente gebeurtenissen zijn te vreemd. Althans zo lijkt het wellicht voor een buitenstaander. Hubby denkt dat ik aan de paddestoelen zit. Voor mij voelt het vertrouwd aan.
Blijdschap overvalt me aan het graf. Het voelt goed om hier te zijn. Hubby verstaat er niets van. Een dagpauw fladdert om ons heen tot aan de auto.
Een stralende dag voor een bezoek aan de doden. De dood jaagt me geen angst meer aan. De dood kan als een verlossing zijn als een knellende schoen die van je voet gehaald wordt. Als je dood bent, is het niet voorbij. Er is nog iets, dat heb ik nu ervaren.
Het is een paradoxaal gevoel. Die andere kant is zeer vredevol en rustgevend, overweldigend, magisch zelfs dus ben ik geneigd om daar nog eens te willen vertoeven. Anderzijds geeft het mijn leven nu diepgang en kleur.
Een ziek gevoel overvalt me even op de weg terug. Uitgeput val ik in slaap in de auto.
Hubby bereidt het eten en de pubers doen de afwas. Vanavond voel ik me weer beter. Voldoende om liggend wakker te blijven in bed en lees zo tot zeker 23 uur. Dat is ruim 2 uur langer dan gewoonlijk. Dat overkomt me steeds vaker. Mijn dagen krijgen eindelijk weer tijd.
Info:
Homocysteïne verhoogt overlijdensrisico
2010 - Onderzoek heeft uitgewezen dat mensen met een hogere homocysteïnespiegel een grotere kans hebben op hart- en vaatziekten op of op overlijden.
Aan de prospectieve studie deden tweeduizend proefpersonen mee die aanvankelijk niet leden aan kanker, kransvatziekten of beroerten. Aan het begin van het onderzoek werd bij iedereen de concentratie homocysteïne in het bloed bepaald.
In de twaalf jaar die daarop volgden werden 114 proefpersonen getroffen door een beroerte, 95 door een coronaire hartziekte en overleden er 380.
Er bestond een significant verband tussen de homocysteïnespiegel bij aanvang van het onderzoek en het risico van hart- en vaatziekten en overlijden.
Proefpersonen met een homocysteïnespiegel boven de 9,47 mmol/l hadden 2,3 maal zoveel kans door hart- en vaatziekten te worden getroffen. Een homocysteïnegehalte hoger dan 11,84 mmol/l verhoogde het overlijdensrisico met een factor 2,4.
Bron: Sun Y, Chien KL, [..], Lee YT. Use of serum homocysteine to predict stroke, coronary heart disease and death in ethnic Chinese. 12-year prospective cohort study. Circ J 2009; 73(:1423-30
Dag 253 Slons
Vandaag doen we lekker niets. Hubby is gaan werken met de auto dus dat is een goede reden om geen extra kilometers te hoeven vreten. Geen geloop naar vriendjes, park, oma, winkels, ... mijn batterijen krijgen de kans om op te laden en de reservebatterijen idem. Die had ik eergisteren bij gelegenheid ook geplunderd.
De slag van de molen is er nog niet helemaal uit. Moeder loopt in pyama rond vandaag. Een uitstekend signaal voor het nageslacht. Ze beginnen het te herkennen. Hoe beter mama gekleed en opgemaakt is, hoe beter ze zich voelt. Omgekeerd idem dito.
Laat dat geen algemene norm zijn voor alle ME/CVS patienten. Ik bewonder patienten in de wachtzaal helemaal opgekleed, onberispelijke make-up, ... Geen haar op mijn hoofd die eraan gedacht zou hebben enkele jaren geleden om als een onverzorgde slons buiten te durven komen.
Tot op heden ben ik blij dat ik geen bekende tegen het lijf ben gelopen. Tja, als je nauwelijks buiten kan komen.
En dan komt die periode dat je met moeite de straat oversteekt nog voor het licht weer op rood springt. Ongeduldige automobilisten die gemeen het gaspedaal induwen om je ter plekke een hartaanval te bezorgen. Je hoort ze denken, “Wat mankeert dat mens om zo te treuzelen?”
Het kost je uiteindelijk net zo veel moeite om je om te kleden en op te smukken als de boodschap gaan halen in de winkel zelf. Vervolgens moet heel die verflaag er weer af. Ik droomde soms stiekem van boodschappen te kunnen doen in een kamerjas, pyama en op pantoffels.
Het gaat alvast de goede richting uit. Tot voor kort deed het me pijn om gezonde mensen op een fiets te zien voorbijrijden of charismatische mensen krachtig te zien stralen in een menigte. “Wanneer is het weer mijn beurt?” , “Dat is voorbij.” galmden door mijn hoofd.
Nu echter denk ik, "Kom maar dichter bij me dan pikt mijn brein en lichaam wat van jouw positieve energie op. Dat kan ik goed gebruiken."
De LDN heeft duidelijk een nieuw effect. Sinds meerdere dagen lig ik echt langer wakker zonder extra vermoeidheid.
Voorlopig is het dus 's avonds liggend wakker blijven maar ik heb er goede moed in dat dat zal evolueren naar zittend wakker blijven. De volgende stap zal dan vermoedelijk in gezelschap liggend of zittend kunnen verblijven want ik breng mijn avonden nu alleen door op mijn kamer.
De slag van de molen is er nog niet helemaal uit. Moeder loopt in pyama rond vandaag. Een uitstekend signaal voor het nageslacht. Ze beginnen het te herkennen. Hoe beter mama gekleed en opgemaakt is, hoe beter ze zich voelt. Omgekeerd idem dito.
Laat dat geen algemene norm zijn voor alle ME/CVS patienten. Ik bewonder patienten in de wachtzaal helemaal opgekleed, onberispelijke make-up, ... Geen haar op mijn hoofd die eraan gedacht zou hebben enkele jaren geleden om als een onverzorgde slons buiten te durven komen.
Tot op heden ben ik blij dat ik geen bekende tegen het lijf ben gelopen. Tja, als je nauwelijks buiten kan komen.
En dan komt die periode dat je met moeite de straat oversteekt nog voor het licht weer op rood springt. Ongeduldige automobilisten die gemeen het gaspedaal induwen om je ter plekke een hartaanval te bezorgen. Je hoort ze denken, “Wat mankeert dat mens om zo te treuzelen?”
Het kost je uiteindelijk net zo veel moeite om je om te kleden en op te smukken als de boodschap gaan halen in de winkel zelf. Vervolgens moet heel die verflaag er weer af. Ik droomde soms stiekem van boodschappen te kunnen doen in een kamerjas, pyama en op pantoffels.
Het gaat alvast de goede richting uit. Tot voor kort deed het me pijn om gezonde mensen op een fiets te zien voorbijrijden of charismatische mensen krachtig te zien stralen in een menigte. “Wanneer is het weer mijn beurt?” , “Dat is voorbij.” galmden door mijn hoofd.
Nu echter denk ik, "Kom maar dichter bij me dan pikt mijn brein en lichaam wat van jouw positieve energie op. Dat kan ik goed gebruiken."
De LDN heeft duidelijk een nieuw effect. Sinds meerdere dagen lig ik echt langer wakker zonder extra vermoeidheid.
Voorlopig is het dus 's avonds liggend wakker blijven maar ik heb er goede moed in dat dat zal evolueren naar zittend wakker blijven. De volgende stap zal dan vermoedelijk in gezelschap liggend of zittend kunnen verblijven want ik breng mijn avonden nu alleen door op mijn kamer.
Dag 252 Weg
Mijn trui kreeg ik nauwelijks over mijn hoofd, mijn hemd en broek net dichtgeknoopt, mijn schoenen met moeite aan. Het bekende plaatje.
Geradbraakte spieren. Auw auw auw. Grieperig, keelpijn, slakkegang, ...
De andere kant van de medaille van "graduele oefentherapie" maar al bij al wel een paar leuke herinneringen rijker.
Het verplichte rondje judoles, boodschappen ophalen (die oma gekocht heeft), bakker gaat best. Vervolgens wordt het platte rust en bel ik om versterking. Wil oma geen chauffeur zijn en 30 km voor me rijden? Het is uitverkoop in een meubelzaak en ik heb dringend een kast nodig om de puinhoop in dit huis te minimaliseren.
Het tafereel onderweg wil ik jullie niet onthouden. Een gepensioneerde boer in een blauwe overall met een mooi voortuintje veegt de bladeren weg. We vragen hem om de weg.
Met zijn fonkelende oogjes, guitige lach en een opmerkelijke geestelijke fitheid windt hij duidelijk de twee dames om zijn vinger.
"Die kerel had meer energie in zijn lijf dan jij en ik samen", zeg ik tegen oma wat ze onmiddellijk beaamt. Zo wil ik ook oud worden ...
De rest van de avond is waardeloos, ziek in bed. Stemloos. Zelfs niemand die de moeite neemt om eten te komen brengen. Ze willen me vast niet komen storen.
Info:
Lage dosis Naltrexone (LDN) wordt gebruikt als regulator van het immuunsysteem, om hulp te bieden aan patiënten met auto-immuunziekten, en met centrale zenuwstelselaandoeningen.
Hoewel het FDA dit medicijn oorsponkelijk niet voorschrijft voor deze aandoeningen, zijn artsen toegestaan om LDN 'off-label' voorschrijven voor welk gebruik dat ze denken dat het passend is.
De ogenschijnlijk uiteenlopende aandoeningen die therapeutisch effect blijken te hebben van LDN, hebben allemaal een gemeenschappelijke factor : een verhoogd niveaus van endorfine (natuurlijk voorkomende opioïden - specifiek OGF).
Low Dose Naltrexone (LDN) is being used as a regulator of the immune system, providing relief to patients with autoimmune diseases, and central nervous system disorders. Whilst it is not licensed by the FDA specifically for these conditions, physicians are permitted to prescribe LDN ‘off-label’ for any use they think is appropriate.
The apparently diverse conditions in which LDN appears to have a therapeutic effect are united by their ability to benefit from increased levels of endorphins (naturally occurring opioids – specifically OGF).
Bron: http://www.ldnscience.org/what-is-ldn-used-for
Geradbraakte spieren. Auw auw auw. Grieperig, keelpijn, slakkegang, ...
De andere kant van de medaille van "graduele oefentherapie" maar al bij al wel een paar leuke herinneringen rijker.
Het verplichte rondje judoles, boodschappen ophalen (die oma gekocht heeft), bakker gaat best. Vervolgens wordt het platte rust en bel ik om versterking. Wil oma geen chauffeur zijn en 30 km voor me rijden? Het is uitverkoop in een meubelzaak en ik heb dringend een kast nodig om de puinhoop in dit huis te minimaliseren.
Het tafereel onderweg wil ik jullie niet onthouden. Een gepensioneerde boer in een blauwe overall met een mooi voortuintje veegt de bladeren weg. We vragen hem om de weg.
Met zijn fonkelende oogjes, guitige lach en een opmerkelijke geestelijke fitheid windt hij duidelijk de twee dames om zijn vinger.
"Die kerel had meer energie in zijn lijf dan jij en ik samen", zeg ik tegen oma wat ze onmiddellijk beaamt. Zo wil ik ook oud worden ...
De rest van de avond is waardeloos, ziek in bed. Stemloos. Zelfs niemand die de moeite neemt om eten te komen brengen. Ze willen me vast niet komen storen.
Info:
Lage dosis Naltrexone (LDN) wordt gebruikt als regulator van het immuunsysteem, om hulp te bieden aan patiënten met auto-immuunziekten, en met centrale zenuwstelselaandoeningen.
Hoewel het FDA dit medicijn oorsponkelijk niet voorschrijft voor deze aandoeningen, zijn artsen toegestaan om LDN 'off-label' voorschrijven voor welk gebruik dat ze denken dat het passend is.
De ogenschijnlijk uiteenlopende aandoeningen die therapeutisch effect blijken te hebben van LDN, hebben allemaal een gemeenschappelijke factor : een verhoogd niveaus van endorfine (natuurlijk voorkomende opioïden - specifiek OGF).
Low Dose Naltrexone (LDN) is being used as a regulator of the immune system, providing relief to patients with autoimmune diseases, and central nervous system disorders. Whilst it is not licensed by the FDA specifically for these conditions, physicians are permitted to prescribe LDN ‘off-label’ for any use they think is appropriate.
The apparently diverse conditions in which LDN appears to have a therapeutic effect are united by their ability to benefit from increased levels of endorphins (naturally occurring opioids – specifically OGF).
Bron: http://www.ldnscience.org/what-is-ldn-used-for
Dag 251 Let's get physical
De wekker rinkelde ongenadig deze ochtend. Dat komt ervan als je na 22u wakker blijft. Deze namiddag staat er een physical workout op het progamma. Jaja u leest het goed. Ik ga met meneer op stap vanmiddag. Haha! Als ik het mag geloven, zie ik er beter uit dezer dagen ... Het lijkt me leuker dan de graduele oefentherapie bij de kinesist die ze ME-patienten willen aansmeren.
Er zit niets ander op, ik geraak mijn bed niet uit tot 14 uur. Kwestie van de batterijen op te laden voor het belangrijke werk vanmiddag. Anderhalf uur in de badkamer maar het resultaat mag er wezen.
Moe maar voldaan lig ik enkele uurtjes later te slapen onder de dons. Grenzen waren overschreden voor het goede doel ditmaal, de conditie.
Eens zien wat de gevolgen zijn morgen.
Info:
Romantiek is alles wat je nodig hebt om de pijn te overwinnen. Onderzoekers kwamen erachter dat de intense gevoelens van passie effectief pijn in de hersenen kunnen bestrijden.
Studenten aan de Standford University werden aan een aantal pijnprikkels blootgesteld. Hun pijngevoel bleek gesust toen foto's van hun vriendinnetjes of vrienden voorbij flitsten.
Dopamine
Volgens het team bezorgen de foto's een emotionele reactie in de hersenen. Daardoor worden de dopamine-rijke gebieden, verantwoordelijk voor beloning en motivatie, geactiveerd.
Volgens professor Sean Mackey wijzigen passionele gevoelens stemmingen die van invloed zijn op de pijnervaringen. "De beloningssystemen in de hersenen verzwakken de pijn. Dopamine is zo'n primaire neurotransmitter die de stemming, beloning en motivatie beïnvloedt". (lvl)
Er zit niets ander op, ik geraak mijn bed niet uit tot 14 uur. Kwestie van de batterijen op te laden voor het belangrijke werk vanmiddag. Anderhalf uur in de badkamer maar het resultaat mag er wezen.
Moe maar voldaan lig ik enkele uurtjes later te slapen onder de dons. Grenzen waren overschreden voor het goede doel ditmaal, de conditie.
Eens zien wat de gevolgen zijn morgen.
Info:
Romantiek is alles wat je nodig hebt om de pijn te overwinnen. Onderzoekers kwamen erachter dat de intense gevoelens van passie effectief pijn in de hersenen kunnen bestrijden.
Studenten aan de Standford University werden aan een aantal pijnprikkels blootgesteld. Hun pijngevoel bleek gesust toen foto's van hun vriendinnetjes of vrienden voorbij flitsten.
Dopamine
Volgens het team bezorgen de foto's een emotionele reactie in de hersenen. Daardoor worden de dopamine-rijke gebieden, verantwoordelijk voor beloning en motivatie, geactiveerd.
Volgens professor Sean Mackey wijzigen passionele gevoelens stemmingen die van invloed zijn op de pijnervaringen. "De beloningssystemen in de hersenen verzwakken de pijn. Dopamine is zo'n primaire neurotransmitter die de stemming, beloning en motivatie beïnvloedt". (lvl)
Abonneren op:
Posts (Atom)