Het is prachtig weer. De jongste probeert zich koel te houden door emmers vol te gieten met water. Plantjes worden ijverig begoten. Ik bekijk het tafereel liggend van op de zetel.
Zou dit kind door de jaren heen geleerd hebben urenlang alleen te spelen met een zieke afwezige moeder in de zetel/bed? "Geniet maar van je jongste, hij is zo behulpzaam en sociaal." echoën de woorden van een vriendin door mijn hoofd.
"Blijf jij maar liggen mama, ik ruim het hier wel op." zei de 4-jarige.
"Kijk eens mama, ik heb de afwas gedaan en afgedroogd terwijl jij sliep." zei de 5-jarige.
Waar ligt de grens van het normale kleutergedrag?
Hubby stuurt een berichtje dat hij de voetbalfinale met vrienden zal kijken. Het is 18u00. Ik heb net de vuilzakken gesorteerd en buitengezet.
Het is het einde van de dag, mijn batterijen zijn plat, koken was not in the plan.
Door mijn humeur van Thor vliegt een puber in actie en helpt mee in de keuken. Het is nog maar twee weken zomervakantie en ik zit al op mijn tandvlees.
Info:
Professor Speransky (pathaloog-anatoom) was opvolger van Pawlov en deed heel zijn leven onderzoek naar het centrale en het vegetatieve zenuwstelsel.
Enkele van zijn bevindingen:
- Alle prikkels in het lichaam liggen in het zenuwstelsel en dit is een gesloten systeem.
- Iedere prikkeling van het zenuwstelsel gaat uit en leidt tot processen die veranderingen teweeg kunnen brengen.
- De ziekte is een prikkelbeantwoording van het organisme onder invloed van het centraal zenuwstelsel.
- De hoeveelheid van de prikkels is belangrijker dan de kwaliteit.
- De soort van de prikkel (scheikundig, thermisch, mechanisch of bacterieel ) maakt niets uit.
- De reactie van het zenuwstelsel wordt mede bepaald door de ladingstoestand van het zenuwstelsel op het moment zelf.
De vijf stadia die men kan onderscheiden in ziekte:
1) de prikkel die een ziekte ingang zet. Het begint steeds met een geïrriteerde zone, een focus (maagzweer, appendicite, sinusitis, ...) Deze brengt na verloop van tijd en ontstemming mee van het totale vegetatieve zenuwstelsel.
2) in de beginnende fase, die zeer lang kan duren, kan de storende invloed vanuit de focus nog ongedaan gemaakt worden.
3) Stel dat een bepaalde hoeveelheid prikkel overschreden is, dan kan het storend effect autonoom worden en niet meer uitgeschakeld worden door het behandelen van de focus. Het gestoorde vegetatieve zenuwstelsel onderhoudt en organiseert nu zelf de ziekte.
4) De prikkelreactie is niet constant maar varieert volgens de toestand van het orgaan, het individu in de tijd.
5) De omstemming van het vegetatieve zenuwstelsel door een stoorveld kan jaren latent blijven bestaan tot een soort genadeslag wordt toegediend, namelijk een tweede bijkomende prikkel (ziekte, ongeval, operatie).
