Bim bam beieren. Het kinderfeest was prachtig maar vandaag ben ik een wrak. En het volgende kinderfeest staat alweer te wachten. De jongste wordt tegen 14 uur verwacht bij een vriendje.
De oprit naar de autosnelweg is twee straten verder en na 15 minuten suffen in de auto, nog eens kijken op de kaart, een rondje extra rijden, geef ik het op. Mijn oriëntatiegevoel is vollédig verdwenen. Ik voel me net een scouts gedropt in the middle of nowhere. "Hoe moet ik op dat feest geraken?"
Een vriendin wordt mijn begeleider aan de telefoon. Ze is na al die jaren niet meer verbaasd van mijn wereldvreemde vragen. Daar aangekomen val ik in de volle zon en tussen 20 gillende kinderen in slaap op een harde tuinbank. Mijn lupus zal er wel bij varen.
Anderhalf uur later ontwaak ik uit mijn coma-slaap en ben ik fit genoeg om drankjes te serveren aan de inmiddels dorstige kindjes. Een ouder biedt me aan om zijn wagen te volgen op de terugweg. Dat probleem is ook weer opgelost. De baxters heb ik nu wel opgesoupeerd, zoveel is duidelijk.
Info:
Als je aan POTS lijdt, oppassen met melatonine om beter te kunnen slapen. Ze verergeren deze aandoening.
Bron: http://jp.physoc.org/content/551/3/1043.full
Geen opmerkingen:
Een reactie posten