Het rotte en hondszieke is eruit maar veel schwung zit er nog niet in. De pijn in mijn borstkast is gedaald maar de kudde olifanten heeft sporen nagelaten. Alle ribben lijken nog ingedeukt. Deze voormiddag loop ik wel terug rond. Mijn ogen prikken niet en blijven open. Het vel in mijn gezicht toont weer een gelaat.
Tegen de middag komt de klop van de hamer. Ik hou van mijn bed ... ze hypnotiseert me als een slang ... ssslaap ssslaap ssslaap. De wekker gaat voor mijn afspraak bij de neuraal arts. Na een jaar afwezigheid wegens een ernstige rugblessure heeft ze haar praktijk weer opgestart. Ze is nog steeds even handig met haar spuitjes, ik voel ze amper. Ze vraagt me uit over mijn klachten en medicatie, noteert alles zorgvuldig.
We beginnen met vier inspuitingen: het hartpunt, de slapen en een shot in de arm. Ze merkt op dat mijn bloedstolling fout is. Dat vermoeden had ik ook al door de vasculitis enkele weken geleden. Opmerkzame dokter. Bij het buitengaan voel ik mijn lichaam vaag reageren op het produkt, een goed teken! Alsof er heel lichte stroom door me heen gaat. Volgende week komen we terug!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten