Mijn eerste feest in jaren maar voorlopig ook mijn laatste. Het huwelijk zelf was prachtig. Zo’n evenement heeft me nooit echt geïnspireerd tot dit weekend. Het was mooi en ontroerend. Ik werd er helemaal melig van. Mijn beste vriendin van weleer die na vele jaren samenwonen beslist te gaan trouwen. Plots voelde ik me eenzaam.
De dansvloer heeft me niet echt kunnen bekoren en na anderhalf uur zijn we weer vertrokken. Was het de drukte of de muziek, ik voel me net alsof ik bont en blauw ben geslagen, erger, omver ben gereden. Wat een gekke ervaring, ik heb mijn stoel niet eens verlaten. Dan ga je eens naar een feest ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten