Het misselijke is eruit. Nu nog dat pijnlijke vel. De pot crème blijkt een waardevolle bondgenoot te zijn. Ik wil geen pijnstiller te nemen want ik reageer meestal averechts op al die medicatie en het verstoort je cortisolgehalte nog meer. Dat kan ik best missen.
Het trage ritme van weleer bekomt me nog het beste. Hubby vertrekt morgen voor een week met vrienden op vakantie. Ik moet nu alle reserves opladen om de week te overleven op mijn eentje met drie kinderen in huis.
Ik slaap weer een halve dag en kruip extra vroeg in bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten