Elias krijgt vandaag verkeersles op school. Hubby is vergeten de kinderfiets in mijn mini-auto te steken. Het lukt me het onding er in en er vervolgens terug uit te halen.
Vandaag stroomt de energie duidelijk beter. Ik maak een praatje aan de schoolpoort met een ouder en sta een halfuurtje recht zonder zitneigingen te vertonen.
Een wasmachine kan er thuis ook bij.
Het weer is prachtig en de ligstoel staat klaar in de tuin. Mijn vitamine D waarden staan in het in het dieprood na een jaar in bed te hebben gelegen. Dringend meer buiten komen dit jaar.
Een viertal uurtjes gerust en ik voelde me weer klaar om de avondshift met de kinderen aan te kunnen. De kinderfiets weer in de auto maar deze keer heb ik hem er niet meer uitgehaald. Na 16 uur is fysieke arbeid niets meer voor mij.
Hubby zijn trein is geannuleerd en ik mag het avondeten klaarmaken. Daar had ik niet op gerekend. De ene puber doet alsof zijn neus bloedt, de andere verstopt zich achter zijn boeken op zijn kamer. Geen hulp vanuit die hoek.
Spierkrampen tot in mijn tenen en een humeur om op te schieten een half uur later. Mijn vingers staan krom en mijn benen lijken 10 cm spier te kort te komen. De dagen duren toch nog te lang voor dit lijf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten