De nevralgie is weg. Zomaar. De hoofdpijn liep over mijn kaaklijn tot aan mijn voorste tanden. Het evenwicht is terug, het zicht ook. De spastische darm is weg.
Heb vannacht een relatief nare droom gehad. Ik was in de middeleeuwen, een vorig leven laten we zeggen. Ik moest het opnemen tegen een vertegenwoordiger van de Dood. Een soort van Reus, gekleed in zwarte kleding met een vlaskop.
Een oud vrouwtje had me een bezemsteel gegeven om me te verdedigen. Zelf was ik halfblind geworden. Hij vroeg me in welk zak ik mijn sleutels had gestoken. "Dat is een list," bedacht ik me. Als ik met mijn hand ga voelen waar mijn sleutels zitten, moet ik mijn stok deels loslaten, en kan hij me doden. Not yet!
Ik had veel pijn in de droom en tegelijkertijd was ik me bewust van mijn Zijn in de droom. Ik voelde organen en bloedvaten vertragen tot bijna stilvallen en dan weer tot leven komen.
Als ik zou sterven, heb ik deze ochtend aan oma gezegd, dan wil ik dat ze mijn verhaal aan de media vertelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten