De zwaarste dag van de week as usual. Judo, boodschappen ophalen bij oma, spuitje vitamine B12 krijgen, naar de bakker.
Vandaag komen er vriendjes spelen. En vanavond ga ik bij een vriendin eten. Hopelijk ben ik tegen dan van mijn hoofdpijn verlost. Blame it on the cake! Heb ook een stijve nek.
Het is net geen 15 uur en zelfs met 3 pagadders die rondcrossen en een gamende tiener, val ik in slaap op de zetel in de living. De douche verfrist en het weerzien met de vriendin is een oppepper.
We kletsen veel te lang. Ik waag me aan een blikje cola vanavond. Het smaakt. Tweemaal krijg ik een signaalstoring in mijn hoofd alsof je met een electrisch apparaat ergens te dichtbij komt. Het geluid komt niet meer of verdraaid door en mijn lichaam meegezogen door een sterke stroming of draaikolk. Hoog tijd om op te stappen.
Bij de derde keer stap ik resoluut op en zeg het ook. “Sorry, lieverd, voel me niet lekker. Moet er nu vandoor.” Eigenlijk gevaarlijk om zo te rijden. Ik zet me aan de kant zodra ik merk dat weer gebeurt. Gelukkig woon ik maar een paar straten verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten