Het is mijn verjaardag en van de afgelopen week is er nog maar één dag geweest dat ik deftig uit mijn bed ben geweest. Vandaag hoop ik hetzelfde te kunnen evenaren. Het klassieke rondje taart en goed gezelschap wacht op me.
Tot twee uur in bed, optimalisatie van de batterijen. Een paar vrienden wacht beneden op me. Ik eet de aangeboden taart en geniet. Morgen zien we wel wat dat geeft.
De kinderen overladen me met bijna evenveel zoenen als mijn verjaardag. Een overdaad!
Een tweede lading taart wacht op me. Superlekker frambozen crumble. Om duimen en vingers af te likken ...
Hubby doet me een mooie comfortabele fleece trui cadeau. Die is welkom en past als gegoten! En dan hop, rap weer naar bed. Verjaardag of niet, mijn systeem werkt identiek hetzelfde.
De steen in de keel is fel geminderd deze week. Het is nog irritant maar niet meer zo vervelend. Dat gaat duidelijk de goede richting uit. Meer spierpijn als anders maar heb mijn bed ook nauwelijks verlaten deze week. Ik voel mijn spieren haast wegsmelten. Help, straks geen billen meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten