24 uurs urine-controle voor de dokter. Het valt me op dat ik amper plas. Mini-plasjes van een paar druppels worden sporadisch geloosd. Sinds de griep in januari heb ik last van plasproblemen. U weet wel, u zit maar er gebeurt niets. En als u lang genoeg wacht, komt er toch een klein plasje. Het lijkt wel verdoofd terwijl ik wel het gevoel heb naar de wc te moeten gaan. Een wit vlokkig vocht in het potje. Ik beeld me nog net niet in dat ik regelmatig vaag pijn heb in mijn onderrug.
Over enkele maanden was het nog anders. Toen moest ik telkens gaan plassen toen ik pas in mijn bed lag. Alsof de druk op mijn blaas veranderde bij het liggen. Wat een frustratie, dan lag je net lekker, kon je er weer uit. En dan lag je weer in je bed, begon het spel weer opnieuw.
Vandaag komt een vriendje spelen, de laatste in de reeks. Ik zit in pyama en verplicht mezelf aan te kleden tegen de middag. Ze willen naar de speeltuin. De laptop gaat mee, misschien krijg ik straks nog geniale invallen in de groene omgeving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten