Hubby is net als de natuur wakker geworden. Hij is beginnen schilderen. Schitterend! Acht maanden heb ik vanuit mijn bed en zetel naar witte muren en plafonds gestaard met spinnewebben als versiering. Uit de plafonds steken op regelmatige afstand de draadjes voor de toekomstige spots.
Waar ik niet op had gerekend, was de geur. Waterbasis of niet, het pakt op mijn adem en systeem. Mijn longspieren die nu al pijn doen, voel ik bij elke ademhaling in mijn borstkas. Er zit een olifant op mijn borstkast. Lucht! Een branderig/benauwd gevoel erbovenop.
Migraine in het kwadraat. Elk geluid lijkt vertienvoudigd. Mijn humeur beneden nulpunt.
Ik ben weer het zonnetje in huis ... Nu ja, de spinnen die zijn alvast gaan lopen van de geur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten