Gisteren véél te véél gedaan en ik was zo murw dat ik noch slaappil noch migrainepil had ingenomen bij het slapengaan.
Om 2 uur was bibi wakker, mijn humeur was even erg als mijn fysieke
conditie. Het bed lag gewoon slecht, het maakte niet uit hoe ik ging
liggen. Om 3 uur opgestaan en wat beginnen lezen over euthanasie alsook
voorgeschiedenis van mensen die de stap hebben gemaakt.
Ik citeer uit pag 17
http://www.nvve.nl/assets/nvve/publicaties/GesprekMetArts.pdf
De aspecten, verbonden met ondraaglijk lijden, zijn in een vijftal categorieën
onder te brengen:
1. aard en prognose van de ziekte,
2. symptomen en klachten,
3. verlies van functies,
4. persoonsgebonden aspecten, bijvoorbeeld verlies van persoonlijke waardigheid,
5. omgevingsgebonden aspecten.
En toen ik zowat mottig was van de vermoeidheid, terug naar bed gegaan.
In het verleden heb ik als eens outer body experiences gehad en ineens
was het er weer. Ik dacht nog, het zou gewoon ideaal zijn te kunnen
sterven in je slaap, kom me maar gewoon halen.
Als een ballon voelde ik me de lucht invliegen, met mijn rug naar boven,
hoger en hoger. Onder mij kleuren van de woestijn, prachtig oranjerode
kleuren. En toen ik nog hoger zweefde, zag ik de oceaan. Het ging
allemaal razendsnel, het kriebelde in mijn buik. Toen werd ik ineens
omarmd door iemand die ik graag zie die zei dat hij van me hield. En plof, ik
lag terug in mijn bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten