Vandaag twee doktersafspraken achter de rug. Zit er helemaal doorheen pfff.
Deze ochtend last minute een afspraak bij een orthopedisch chirurg
kunnen strikken voor de jarenlange pijn in mijn gewrichten. Hij nam het
au serieux en stuurde me direct door voor een radiografie en echo van
mijn schouders. Eerste verdict na de echo was vocht tussen en een
ontsteking aan de pezen van beide schouders door overbelasting. Huh?!
Omdat ik me elk half uur moet draaien in bed van de pijn zeker?
Dan richting huisarts. Hij heeft me opnieuw getest op bartonella,
kattenkrabziekte. Hij ging eens opzoeken wat de invloed van lupus of een
slecht werkend immuunsysteem op dat soort infecties is. Volgende week
mag ik bellen. Hij gaf toe dat dokters het ook niet altijd weten toen we
het over virussen en reactivaties ervan hadden. En zeker al niet als je
een slechtwerkend immuunsysteem hebt!
Hij was verbaasd te vernemen dat er onder de ME en CVS-bevolking zoveel mensen positief op bartonella testen. Dat wekte toch zijn nieuwsgierigheid.
Toegegeven, ik zit er mentaal wel een beetje doorheen. Er mag nu wel
eens een doorbraak komen. We hebben al een hoop in kaart gebracht, veel
beterschap bereikt met de LDN en neuraal therapie maar de kwaliteit van
leven blijft zoek. Werken zit er gewoonweg niet in. Op deze manier word
ik een oude nijdige zeur en dat bevalt me niks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten