De hoofdpijn is aan het zakken en de pukkels tussen mijn wenkbrauwen zijn zo goed als verdwenen. De darmen zijn aan de beterhand een week na het schrappen van de mais. Mijn vitaliteit zoals de neuraal arts het mooi omschreef, is nog niet helemaal “optimaal”. Mijn bed is nog steeds mjn beste vriend. Zelfs lezen gaat me niet af.
Ik verdenk een extra aandoening mijn leven te verzuren. Sinds 2008 zit er een troep olifanten op mijn borstkast maar het wordt nu echt weer ondragelijk bij momenten. Deze namiddag heeft oma een hartfilmpje gemaakt in rust tussen een paar patienten door.
Dit kwam er uit de printer gerold:
- incomplete right bundle branch block
- bradycardia (56)
- negative T-wave (anterior)
- low QRS amplitudes
Ik heb besloten de huisarts voor een voldongen feit te plaatsen. Ik verdraag de pijn dezer dagen niet meer.
Info:
Is ME een auto-immuunziekte?
Volgens deze onderzoekers kunnen alle klachten verklaard worden volgens het volgende model:
Dysfunctie van de vasoactieve neuropeptiden (immuunmodulerende regulatoren en hormonen in de darmen) wat leidt tot:
- Vermoeidheid
- Dysfunctie van het zenuwstelsel door verstoorde acetylcholine activiteit
- Pijn door slechtwerkend opioide systeem en daaruit vloeiend verstoorde nitric oxide werking
- Immunologische verstoringen door veranderingen in immuunmodulatie
- MCS (multiple chemicle sensitivity) door peroxynitriet en adenosine dysfunctie
Deze stoffen bevinden zich in zeer kleine hoeveelheden in het bloed en weefsel en onderzoek staat dan ook nog maar in zijn kinderschoenen.
Bron: Is chronic fatigue syndrome an autoimmune disorder of endogenous neuropeptides, exogenous infection and molecular mimicry?
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15082083
Geen opmerkingen:
Een reactie posten