Ik voel de energie stromen, heerlijk!
Kleine dingen worden weer makkelijk. Een afwas doen gaat vanzelf, even onder tafel kruipen om die stekker in de muur te steken voelt niet aan als paracommando-opdracht, ... Dat gaat goed vandaag.
Ik ben nu een maand met de LDN bezig en de typische hoofdpijn die ermee gepaard gaat, mindert ook. Sinds enkele dagen hoef ik nog maar 1 pilletje D-phenylalaline te nemen tegen de pijn. Misschien een signaal dat ik langzaam de dosis kan verhogen. Ik zit nu aan 0,375 mg. Een tiende van de dosis die voorzien is.
Een vriendin belt of ze even koffie mag komen drinken. Kan ik niet weigeren. Dit is anders wel het moment om eens met een stofzuiger rond te gaan. Dat is ook weer een paar maanden geleden! Even met de bezem vegen, doen ze wel die mannen van me maar die schapen (stof) blijven toch vliegen.
De paperassen worden nog eens onder handen genomen. Zelfs de verzekeringsman ontkomt niet aan mijn energie-opstoot.
De hele dag blijf ik zo in de weer. Ondanks de nodige waarschuwingssignalen ga ik door. Pas tegen 17 uur hou ik ermee op.
Eigenlijk te laat maar het deed zo’n deugd om nog eens door te gaan.
De keelpijn en het stemverlies, de immuunreacties blijven de kop op steken maar meer energie in het algemeen dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten