Vandaag haar nog eens wassen. Pfff, zie daar tegenop. Zo 's morgens vroeg al energie uitgeven. Met een nat hoofd ga ik naar de bakker. We drogen het straks wel.
We eten een hapje, gaan terug slapen. Hubby werkt dit weekend niet. Kan hij voor de jongste zorgen. Het is 13 uur als ik wakker word. Dat haar steekt inmiddels alle richtingen uit. Toch maar eens de haardroger bovenhalen.
De jongste mag bij een vriendje gaan spelen. Hubby en ik besluiten samen te gaan wandelen. Dat hebben we in geen jaren meer gedaan.
Na een paar honderd meter blijkt dat ik zijn tempo niet kan volgen. Alsof een onzichtbare kracht me tegenwerkt. Ik geraak niet vooruit. Hubby vraagt zich af waar ik ben, draait zich om en past zijn tempo aan.
Mijn ogen zoeken een stoel om te rusten. Niets te zien.
Dan in de verte een terrasje. Ik nodig hem uit voor een koffie. Het werkt. Hij heeft het niet direct door.
Mijn knieën kunnen een beetje smeerolie gebruiken. De trappen naar het toilet zijn een pijnlijk extraatje.
Vanavond geen kinderen in bed. Ik wil lekker slapen zonder blauwe plekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten