De verpleegster heeft net via de telefoon de uitslag van de MRI van de schedel doorgegeven. "Niks aan de hand." Ze willen nog eens kijken of er geen geen aneurysme is.
Mijn laatste strootje hoop is nu ook weg. Bij mijn vinden ze niets wat ik wil. Ik ben een bedlegerige plant met een BMI van amper 18. Mijn hoofd doet verschrikkelijk pijn en nog vinden ze niets. Om moedeloos van te worden.
Als er hier geen drie pagadders in huis rondliepen, had ik mezelf al lang wat aangedaan. Het is uitzichtloos. Geen oorzaak, geen behandeling, geen toekomst, geen leven. Aleen ellende op dit moment.
Ik probeer de tijd te doden door uitwisselingsprogramma's te vinden voor mijn oudste zoon. Hij is een krak in wetenschap met hoge ambities. Het verzet mijn gedachten en opent misschien een belangrijke deur voor hem binnen een jaartje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten