De energie blijft pieken. Ik laat me verleiden tot een dans met een natte zwabber en de stofzuiger helpt een handje mee. De wasmachine draait een toer extra. De was wappert vrolijk aan de wasdraad. Tegen de middag heb ik meer werk verzet dan de afgelopen week tezamen.
De vermoeidheid trekt tegen dan als een magneet mijn gewicht naar de aarde. Mijn matras is een welgekome rustplek. Het waait te hard voor de hangmat vandaag.
In de late namiddag staat een vriendin aan de deur om samen planten te gaan kiezen. Vlakbij is het uitverkoop van plantjes en ik heb mijn oog laten vallen op een perzikenboompje, een hazelnotenstruik, een paar vlinderstruiken en meer van dat moois.
Samen smeden we plannen om die woestenij in de tuin om te toveren. Ze heeft heel leuke en haalbare ideeën. Alles lijkt zo vanzelfsprekend en soms vergeet men zelfs zijn ziekte. Totdat je de plantjes in de grond mag steken. Delegeren gaat me gelukkig goed af. Jammer dat het plezier van zelf iets te kunnen verwezenlijken er zo bij inschiet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten