De jongste voelt zich weer slechter de laatste dagen. Hoofdpijn, buikpijn, keelpijn, ... en slapen is nog steeds een ramp.
Ook al erger ik me blauw aan het feit dat een kind meerder malen aan mijn bed staat met de melding dat ie niet kan slapen, diep vanbinnen besef ik dat het wel eens een probleem van ME/cvs zou kunnen zijn. Onze hersenen zijn ook verstoord om degelijk te kunnen slapen.
Deze ochtend stond de ronde vlek weer op zijn kaak, net zoals ik ze heb. Hij wil niet naar school. Ik neem een foto voor de kinderarts of wie het ooit wil aanvaarden als “aanwijzing”. Hij blijft in zijn bedje liggen, springt er niet uit als anders en ik laat hem liggen. Hij slaapt al zo weinig.
Als ik hem niet au serieux neem, wie zal het dan ooit doen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten