Google Website Translator Gadget

donderdag 16 december 2010

Dag 305 Ultra Low Dose

7de dag op rij dat ik in de voormiddag 3 uur op de been blijf. Dat was de afgelopen maand nog maar 5 dagen gelukt. We maken weer vooruitgang!


10 d geleden: 1,0625 mg
6 d geleden: 1,125 mg
4 d geleden: 1,187 mg

Mijn dosis vallen ongetwijfeld onder de Ultra Low Dose Naltrexone behandelingsprotocollen maar ze werken evengoed!

Vandaag weer die typische verticale buikspierpijn die ik enkel heb sinds de inname van de LDN. Ze trekt door tot in mijn onderrug. Ook meer last van zinloze hartkloppingen, zelfs gewoon liggend in bed en de tomaten zijn weer in uitverkoop dezer dagen.

Mijn hoofd verandert evensnel van kleur als een nijdige octopus zodra ik het iets teveel naar voren beweeg. De enige kleurvariante die ik in huis heb ik tomaatrood.

De vrieskou is nefast voor mijn blaasspier. Pijnlijke krampen dwingen me om extra liters te drinken om erger te vermijden.

Ook de namiddag wordt voor één keer niet in bed doorgebracht maar zittend op een stoel. De jongste voelde zich niet lekker en wilde niet meer naar school. Ze hadden zwemmen deze namiddag. Te vermoeiend op dit moment.

Ik heb van de gelegenheid met de juf besproken dat hij geen gluten en melk meer mag eten, dat dat wellicht de reden is dat hij zich de laatste maanden niet lekker voelt. Dat had ze nog niets van in de gaten alleen dat hij een dromer was en erg vaak afgeleid.

Samen zijn we naar oma gereden en hebben ze het recept van glutenvrij brood eens uitgeprobeerd.

Al bij al een lange dag. De laatste keer was 18 nov jl. dat ik nog zoveel uren op de been ben geweest en toen was het nog met 4 uren slaap tussendoor. Nu alleen bedliggen.

Je ziet, mini mini grammetjes en veel geduld, blijven uitzieken, de mega rust nemen die je moet nemen, en dan kom je er jaren later wel. Nu ja dat hopen we dan maar want alle zieke kennissen ontmoet op mindfulness lange tijd geleden, zijn inmiddels genezen en weer aan het werk.

Geen opmerkingen: