Het spook is weer wakker. Ik heb de LDN verhoogd dit weekend tot 2,50 mg en hij vindt het niet leuk. Hij wordt aangevallen door een steviger immuunsysteem en weert zich als een duivel in een wijwatervat.
De “koorts” stijgt nu tot 37,5°, het zweet plakt aan mijn lijf en ik lijk wel genageld aan mijn bed. Allesoverheersende ziekte verteert mijn systeem. Rillend en bibberend kruip ik onder de douche. We hebben afspraak bij de huisarts.
Zelfs mijn mond lijkt wel verdoofd als bij de tandarts door de aanval. Ik heb moeite om mijn woorden uit te spreken bij momenten. Het valt de huisarts op dat het niet zo best gaat vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten