De ontstekingspijn in de gewrichten aan mijn armen is opvallend. Misschien was de gieter toch te zwaar of het planten in de moestuin te inspannend? Of komt het door het typwerk vanuit bed?
De hoofdpijn maakt het er allemaal niet beter op. Dikke aders tekenen zich af op mijn linkerarm en – hand en mijn linkerbeen weegt nu al dagen een ton. Ik loop nu wel niet ver.
Twee vriendinnetjes van zoonlief komen me interviewen voor hun spreekbeurt over ME/CVS op school. Na anderhalf uur valt hun kwartje. Hun laatste vraag is eigenlijk de beste. “Welke invloed heeft de ziekte op je leven?” Ik som een reeks beperkingen op. Alle symptomen, geschiedenis en politieke spelletjes vervaagden. Toen beseften ze pas wat het was.
Eentje kent me al 10 jaar. Ze vindt me een toffe mama omdat ik altijd luister en ‘zoveel‘ weet. Toen ik haar vroeg wat er veranderd was tussen vroeger en nu, antwoordde ze dat ik mijn uitstraling verloren was. Auw. Die zat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten