Niets meer te merken van de slechte episode gisteren. Ik voel de energie weer stromen deze ochtend. De huisarts begint interesse te tonen in de LDN. De veranderingen beginnen hem op te vallen.
"Neem alle tijd die je nodig hebt," is zijn antwoord als ik poog uit te leggen welk effect het heeft in mijn brein en op mijn gestel. Blijkt iets minder eenvoudig zodra ik mijn visuele aanknopingspunten kwijt ben.
Hij belooft me zich erin te verdiepen en een andere patient de kans te geven om het eens uit te proberen.
Tegen de avond weer felle steken in mijn hoofd links en mijn hersenen voelen als een weke spons aan.
Als hubby 's nachts de ventilator laat draaien in de badkamer, is het hek van de dam. Dit is weer een nieuwe gewaarwording. Hersenen die als een broze massa in mijn schedel liggen. Zeer pijnlijk dat geluid. Het voelde anders aan dan wanneer men water laat lopen of een hond die jankt of een ballon of de trillingen van een televisie.
Blij dat ik binnenkort naar de neuroloog kan. Misschien weet die wat het is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten