Mijn voelsprieten staan op Red Alert deze ochtend. Niemand kan iets goed zeggen of doen. Als dat maar goed komt. Hubby krijgt de volle lading. Ik wou dat de vakantie voorbij was en het huis voor mij alleen.
Een architecte komt langs om de miskleunen van de aannemer te registreren. Ze dicteert regel per regel waar ik bij een offerte op moet letten en kijkt niet raar als ik haar drie keer vraag hetzelfde te herhalen. Nu kan ik tenminste voort!
Vandaag ga ik aan mijn conditie werken. Een wandeling staat op het programma. Het wordt een uitdagend programma: in de massa, met een vriendin en 2 kinderen.
Halverwege gaan we een uur liggen, net genoeg om terug bij te tanken.
Aan het einde van de wandeling worden de kindjes getrakteerd op een ijsje en een toertje in de draaimolen. Ze vinden het geweldig.
Eenmaal thuis wacht de ligstoel. De echtgenoot van de vriendin bromt dat het eten nog niet klaar is.
Prioriteiten hihi.
Mijn voeten, handen en mond zijn gevoelloos, mijn hoofdpijn is knallend maar de armen zijn beter vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten