De tweede week van de Paasvakantie was al aan een lager regime. Een week zonder middagslaapjes met uitzondering van vorige donderdag en ik begon nu echt de spaarzaam opgebouwde reservebatterijen aan te spreken.
Het enthousiasme werd vervangen door de harde realiteit. Ik hou het niet langer dan een week vol zonder rust.
Mijn longspieren deden weer pijn bij elke adem. Mijn onderrug was bewerkt met een ijzeren staaf. Elke spier bleek gedoopt in azijn en een paar centimeter te kort. Mijn hoofd die hield het nog het beste uit tot hiertoe. Geen geknetter in mijn hersenen. Slapen was weer in brokjes en beetjes zelfs met twee slaappillen.
Hubby is de schuur beginnen leegmaken met de pubers en heeft geen tijd om te koken. Ik ben zelfs te moe om een pot spaghetti op te zetten. Ze hebben drie keer pizza gegeten die week. Ik heb niemand horen klagen Daar gaat mijn glutenvrij dieet. Het rook te lekker en je kan het liggend eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten