Onze kadet gaat morgen twee weken op zomerkamp. De valies is nog steeds niet gemaakt. Niet nodig, niet dringend beweren hij en hubby. Ze bezien het maar. Ik ga een spuitje halen bij oma en hij wil mee voor zakgeld. Kleine opportunist.
Het zichtbare effect van de vitamine B12 spuitjes is minder dan enkele maanden geleden. Toen voelde ik echt een boost de dag erna. Nu is het genuanceerder.
De naalden blijven echter nog even pijnlijk, zelfs met de xylocaine. Na 4 ml heb ik gevraagd ermee op te houden. Het was niet te harden. Net alsof er een stalen pin in mijn lijf zat. De vloeistof trekt door mijn lijf en brengt me net niet aan het overgeven.
Met een pijnlijke arm rij ik terug naar huis.
Hubby heeft na enkele dagen door dat het teveel van het goede is geweest en neemt het huishouden terug 100% over. Zelfs geen wasmachine opzetten. Een last valt van me af.
's Nachts droom ik van dode babies tijdens de zwangerschap keer op keer. Het onderbewustzijn vertelt meer dan je kan vermoeden. Projecten die niet zijn uitgekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten