RAS, rien à signaler. Niets te vermelden. Wakker worden, ontbijt, bed in, eruit voor de plasrondes en maaltijden, slapen slapen slapen en ontdekken dat het 20 uur is. Weer gaan slapen.
What a waste of life. Nu ja, het is het enige overlevingsmechanisme van dit lijf om heelhuids de volgende dag te halen. Het bespaart energie voor belangrijkere zaken zoals bestrijden van een guerilla vijand.
Dat is me weer eens duidelijk geworden met de griep. Geen greintje weerstand had ik nog over. Hondsziek. Ik keek naar dat glas water en dacht maar, wat heb ik zo’n dorst. Maar wat stond dat glas zoooo ver.
Vanavond verhoog ik de dosis Low Dose Natrexone met 1 druppel. (Dat zou 0,25 mg moeten zijn. ) Ik neem dan 7 druppels of 1,75 mg. Soms twijfel ik wel of die druppelteller effectief 0,25 mg meet want mijn flesje is zo rap leeg ... het lijkt wel of het druppels van 0,50 mg zijn.
De laatste verhoging van dosis dateert van half december 2010.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten