Deze voormiddag begonnen aan het begin van een droom. Het isoleren van een kil traplokaal. Het blijft beperkt tot het leeghalen van de paar dozen die er in staan opgestapeld. Een schuine hoek wordt opgemeten met de nodige scheldsessies.
Ik duid op een stuk isoleerplaat de streepjes aan en laat de handel achter. De jongste zijn slaapkamer is veranderd in een puinhoop. Hij is gelukkig van het vergevende type.
Moeder duikt onder de wol de rest van de voormiddag. Mijn creatieve uitspattingen zet ik later verder in schilderwerken. Kunst in al zijn vormen – zelfs plat amateuristisch zoals het mijne – verzet je gedachten. Een gezonde geest creëert. Een depressieve geest ziet immers het nut niet meer om te creëren voor een toekomst. Wie optimisme wil voeden, kan – indien het fysiek mogelijk is – best creatief aan de slag blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten